Wykładziny dywanowe o strukturze welurowej, tzw. ciętej lub strzyżonej, to jedne z najbardziej popularnych i zarazem prestiżowych pokryć podłogowych do obiektów użyteczności publicznej (np. biur i hoteli), a także mieszkań i apartamentów prywatnych. 

Nazwa wykładzin welurowych pochodzi od ich podobieństwa do weluru, czyli materiału o gładkiej i miłej w dotyku strukturze. Na wzornikach i próbnikach wykładzin, ten typ określany jest jako "cut pile". W rzeczywistości wykładzina welurowa to rodzaj wykładziny pętelkowej, w której ścięto górną warstwą pętelek, wynikiem czego pętelki rozwarstwiły się tworząc gładką i gęstą powierzchnię. 

źródło: Forbo

Wykładziny welurowe skierowane na rynek obiektowy, charakteryzują się dużą wytrzymałością na duże natężenie ruchu. Im większa gęstość i gramatura runa, tym wykładzina jest trwalsza na ekstremalne użytkowanie. 

Wśród wykładzin welurowych (ciętych) rozróżniamy włókna typu:

• Saxony - najczęściej spotykany rodzaj włókien w wykładzinach obiektowych. Włókna są ze sobą skręcone, dzięki czemu są znacznie bardziej odporne na użytkowanie - nie ugniatają się i trudniej przyjmują brud. 
• Welur (plush) - mniej popularny rodzaj włókien w Europie. Włókna nie są ze sobą skręcone, przez co są mniej odporne na użytkowanie.